| Rymopt powstał dla smutasów -
| taka plaga naszych czasów.
| Trzeba ciutkę, odrobinę,
| Rozweselić Twą rodzinę.
| Przy okazji też i Ciebie
| Taką w sumie mam potrzebę.
| Bo ja jestem dobry duszek,
| Który leży wśród poduszek.
| Szuka rymów adekwatnych,
| Raz parzystych, niedokładnych.
| Kończe wstęp ten już nużący,
| Choć już słyszę jęk proszący,
| Bym została tu na dłużej,
| Ale serio, iść już muszę...
| Teraz masz tu tych chwil parę,
| Rozchyl twą zębową szparę.
| Pozwól na to, by optymizm,
| Był przy Tobie, a Ty przy nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz